vrijdag 31 juli 2015

23 juli 2015 - Pendelen (deel 6)

Wel eens een auto met het kenteken als NE-RD-666 gezien? Ik wel, vanaf vandaag...

De krant roept met grote kopletters 'Zo jong mogelijk, dat willen deze mannen' met een foto van een jongedame achter een raam met blinderingen, waarbij die jongedame één zo'n ding van die blindering naar beneden drukt om naar buiten te kunnen kijken. Er komt van alles op, maar de tekst kan ik van een afstandje niet lezen. Wel is de inleidende tekst zoals gebruikelijk altijd net even wat groter dan de rest, en zo kom ik te weten dat het gaat over de Valkenburgse verkrachtingszaak. Het wordt natuurlijk geprofileerd als een ontluisterende beerput die opengetrokken wordt, zeker i.c.m. de daders die óf niet ontvankelijk verklaard worden, die mogelijk gewoonweg vrijgesproken worden i.v.m. een gebrek aan bewijs en die de slachtoffers zelf aan gaan klagen omwille van eerroof of andere vergelijkbare toestanden. Als ze dan veroordeeld worden is de straf immer te laag. Alles is mogelijk in dit land, ik zou eigenlijk daar niet eens meer van op moeten kijken, maar wanneer ik dat niet meer doe, lijkt het alsof ik het normaal vind en aanvaard. Ach, wat zal het mij ook, als je als meisje twee jaar later, na eerder in aanraking te zijn geweest met zo'n loverboy die veel ouder is dan de schamele 14 jaar toentertijd, wéér ingaat op zijn gesprekken en weer verliefd wordt om de drugsverhalen etc., dan klopt deze zwakzinnige maatschappij gewoonweg niet...

De rit verloopt op tijd en dat biedt een lichte zekerheid. Tenminste, vlak na Den Haag Mariahoeve rijden we synchroon met de sprinter naar Den Haag en even krijg ik hoop, maar nee, ik zit in het voorste vierledige stel en verder naar achteren lopen gaat niet. Precies op het moment van aankomen komt de tram uit Zoetermeer aangereden en daar komt zoals gebruikelijk een stortvloed aan mensen uit, die het betreden van de trap vergemoeilijkt. De trein rijdt weg bij het betreden van de trap.

Een oude man die schijnbaar op reis gaat (toont tickets aan z'n vrouw), gaat in de IC naar Venlo (ICMm) hardleers op de klapstoeltjes bij de deur zitten terwijl er elders (zelfs in hetzelfde rijtuig) nog voldoende lege plekken zijn... Daar kan ik vrij slecht tegen, zeker als je met die koffers en alles ook nog eens het gangpad half opeist met je benen en bagage.

Het reisgedeelte naar Gouda verloopt rustig, met wel nog een blik op de Intercity Direct over de HSL die we onderdoor kruisen (foto).

In de bus vraagt een vrouw met zo'n licht zeurderige ondertoon 'Ga je weer over de Goudse Poort?', waarop de chauffeur antwoordt: 'Ja.'. De vrouw is content en zegt op dezelfde toon 'Mooi!', waarop de chauffeur op eenzelfde sarcastische wijze een moeizame 'Geweldig.' los krijgt. We hebben weer zin in de vroege ochtend!

Op de weg terug, toen ik eenmaal het bedrijfspand verlaten had, was het toch erg warm geworden en ik zou haast vergeten zijn dat het nog altijd zomer is! De rit terug is eens heel anders dit keer - met de bus niet naar Gouda, maar naar Leiden, om dáár de treinen te nemen. Dat houdt in dat ik langer dan een uur in de bus zal zitten - iets dat mij niet vreemd is, maar toch.

Onderweg kom ik wat dorpjes tegen, zo ook Waddinxveen. Waddinxveen is een maf dorp. Steriel ogende nieuwbouwwijk die tenminste geen betonnen-woondozencomplex met zich draagt. Hier en daar een kanaaltje, een spoorlijntje een eindje verderop en een slager die besloten heeft elk raam van zijn hele zaak vol te plakken kortingsacties zodat de binnenkant van de zaak net niet zichtbaar is... Boskoop is ook maf, met een klein 'Grunnesk' stationnetje en dan ook nog eens met een rotonde die naar een hek en een verzameling groen toe leidt..

En dan nu het nadenkertje van de dag: de bus rijdt op tijd, maar de chauffeur zet de bus aan de kant op een moment in de landerij om maar eens een pafke te doen. Da's maf, maar dan rijdt 'ie weer weg om 18:28 terwijl de bus gepland stond voor vertrek 18:32. Waar begon de zonde?

Deze foto is weliswaar oververzadigd gemaakt, maar juist dat geeft deze foto, genomen ter hoogte van Leiden, een magisch effect.

Na een tijdje kom ik aan in Haarlem en ik kijk even wat voor trein ik krijg. Dit ga je menen: een DD-AR - alweer? Jawel, ze zijn er weer! Na de VIRM is er nu aanvulling bijgekomen in de vorm van de oorlogsbunkers met groene bankjes...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten